Vroeger….

Vroeger gingen we, bij mooi weer, met ma en de broertjes naar het Scheveningse strand. Pa bracht ons in zijn witte slagersjas met de oude Mercedes. De auto vol met kinderen, emmers, scheppen en veel witte boterhammen, besmeerd met Zeeuws Meisje en belegd met plokworst (cervelaatworst), ham en kaas. Aangekomen met alle bepakking zo snel mogelijk het windscherm opzetten en dan stonden er vier jongetjes in nogal grote zwembroeken als gekken kuilen te graven. Tussendoor, als de trek al heel groot was, waren er kleffe, geplette boterhammen met gesmolten Zeeuws Meisje en zweterig beleg. Heerlijk…

Na een lange dag scheppen waren we alle vier verbrand. Op de achterkant, wel te verstaan. En in het begin van het seizoen zelfs zo heftig, dat we er slecht van sliepen. Erik en ik waren het ergste, want blond met een lichte huid. En dat herhaalde zich iedere keer. Steeds maar verbranden, moeilijk bruin worden en vervellen tegen de klippen op. Iedere keer, iedere dag, iedere zomer.

Zonnebrand smeren werd later de boodschap. Factor 30 of meer. Maar ja, na iedere keer zwemmen opnieuw smeren; da’s ook geen pretje. En als er zand op komt ben je meteen gepaneerd.

Dat bleef zo, tot een jaar of zes geleden…

Ik was toen al een paar jaar omgeschakeld, had een ander eetpatroon en zat regelmatig, maar niet lang in de zon. In een dag of vier hebben we toen met zijn tweeën een terras aan ons zwembadje gebouwd. In de blakerende hitte de hele dag buiten aan het werk, met alleen een broekje aan. Hij verbrandde, ik niet. Hij heeft ook wel huidproblemen; inclusief terugkerende huidkankerincidenten. En heeft een donkerder teint dan ik.

Ik was hier eerlijk gezegd nogal verbaasd over. Na enig speurwerk, hoofdzakelijk via internet, kwam ik er achter dat de belangrijkste factoren zijn: regelmatig een beetje zon (zie ook: https://www.elpine.nl/zonnen-niet-zonnen-thats-question/) en het goede voedsel. Zonnebrandcrèmes laat ik voor wat ze zijn: ze zijn minimaal dubieus. Er zijn teveel vermoedens van schadelijkheid door nanodeeltjes titaniumoxide, chemicaliën zoals parabenen (http://www.optimalegezondheid.com/wat-zijn-parabenen/) en andere stofjes die je liever niet binnen wilt krijgen of in de natuur wilt verspreiden. Overigens…jij bent natuur, dus graag houden zo.

Als “zonnebrandcrème” gebruik ik kokosolie extra virgin of olijfolie extra virgin met een beetje citroensap. Dat beschermt nauwelijks, dus in de zon met mate. Bruint wel mooi. En op tijd beginnen: in maart is er altijd wel een zonnetje te pikken. Kort onder de zonnebank is ook goed.

Samenvattend: er komt steeds meer bewijs van schadelijkheid van commerciële zonnebrandcrèmes; zon is gezond en maakt je vrolijk; alternatief voor commerciële crèmes ligt in voeding; bruin zijn en smeren met kokosolie of olijfolie.

Tenslotte nog in het algemeen: ALLEEN OP JE VEL SMEREN WAT JE KUNT ETEN. JE HUID EET HET OOK OP.

Meer over lezen?

http://www.wijwordenwakker.org/content.asp?m=P1753

http://www.modernehippies.nl/verbeter-de-wereld-3-gebruik-de-juiste-zonnebrand-om-het-koraal-te-beschermen/

http://www.theoptimist.nl/zon-zonnen-gezond/

Dick Oosterwijk